Μετά από τριάντα χρόνια περίπου, φέτος κατάφερα να παραμείνω όλο το καλοκαίρι στην γενέτειρά μου. Έτσι διαπίστωσα την γενικότερη εικόνα καθώς και την λειτουργία της πόλης σε όλους τους τομείς. Η ιδέα δημιουργίας του παρόντος αφιερώματος γεννήθηκε κατόπιν επιθυμίας αρκετών φίλων και δικής μου βέβαια, αφού με την ευκαιρία της θερινής παραμονής μου, σχημάτισα την δική μου άποψη γενικά.Ο σκοπός είναι η ενημέρωση για διάφορα θέματα προς αυτούς που ενδιαφέρονται για τον τόπο, καθώς επίσης η τοποθέτησή μου ως δημότη σε θέματα που απασχολούν το κοινό καλό όπως τα έζησα....και όχι όπως τα άκουσα.
Όταν αναφερόμαστε στην Ανδραβίδα εννοούμε την ιστορική πόλη, την μεσαιωνική πόλη.Έτσι τουλάχιστον την αποκαλούν πολλοί άνθρωποι που έχουν μελετήσει την ιστορία της.Την ιστορία που τη δένει με το άλογο από το 1000 π.χ όπου πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι ιππικοί αγώνες στην ανθρωπότητα και την έκαναν γνωστή σε όλο τον κόσμο.Στις σελίδες του Μεσαίωνα το όνομά της ήταν γραμμένο με χρυσά γράμματα ως πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Αχαϊας. Από εκείνη την εποχή σώζεται το γοτθικό μέρος, του μοναδικού γνήσιου και παλαιότερου γοτθικού ρυθμού, ναού της Βαλκανικής Χερσονήσου της Αγίας Σοφίας.Την ιστορία που την ήθελε να έχει σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821 καθώς και σ' όλους τους αγώνες της Ελλάδας.
Η ρυμοτομία της πόλης είναι αξιοζήλευτη όπως και η γεωγραφική της θέση που μπορεί να προσφέρει στον επισκέπτη αρκετές τουριστικές επιλογές καθώς και διαδρομές αναψυχής.Είναι εύκολη η πρόσβαση σε αρχαιολογικούς τόπους,σε ορεινά τουριστικά μέρη και φυσικά μέσω της Κυλλήνης με το γραφικό λιμάνι η περιήγηση στα Ιόνια νησιά.Για τις παραλίες της περιοχής δεν υπάρχουν λόγια.Άμμος, αμμόλοφοι με άσπρα κρινάκια, καταγάλανα νερά με την υπόσχεση για πάντα να μείνουν στην καρδιά των λουόμενων.
Η πανέμορφη πλατεία που βρίσκεται στο κέντρο σχεδόν της Ανδραβίδας, με θέα τον αρχαιολογικό χώρο της Αγίας Σοφίας διαθέτει αρκετά καταστήματα είδους εστίασης. Θυμάμαι παλιότερα την πλατεία ιδιαιτέρως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να σφύζει κυριολεκτικά από ζωή, να χαρακτηρίζεται από έντονη κίνηση (αρκετά χρόνια πριν διέθετε και υπέροχο σινεμά με θερινό και χειμερινό χώρο).Αλλά και πριν λίγα χρόνια όπως πληροφορήθηκα δεχόταν επισκέψεις όλο το χρόνο από πολίτες των όμορρων περιοχών. Η κατάσταση της πολύ μειωμένης κίνησης, σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη και συζητήσεων με συμπολίτες οφείλεται σίγουρα στην λεγόμενη ως οικονομική κρίση καθώς και στην έλλειψη κάποιων βασικών στοιχείων χειρισμού του επαγγελματικού χαρακτήρα που είναι έντονα αισθητός, περισσότερο για όσους έχουν ζήσει ή ταξιδέψει σε άλλες περιοχές. Εδώ νομίζω πως απαιτείται κάποιος επαναπροσδιορισμός των δεδομένων και των απαιτήσεων από τους επιχειρηματίες.Για όσους επιθυμούν επ' ακριβώς να τους αναφέρω τι εννοώ, σαφέστατα και θα το πράξω. Η χειρότερη εικόνα στην πλατεία του καλοκαιριού ήταν οι εγκαταλελειμμένες ως μη συντηρημένες πλάκες δίπλα στην προτομή του ήρωα.Ευτυχώς όπως πληροφορήθηκα με την προσπάθεια συμπολίτη μας αποκαταστάθηκε αυτό το τραγικό ως θέαμα και τρομερό δείγμα έλλειψης σεβασμού προς όλο τον τόπο, από τους αρμοδίους...Η πόλη κάποτε είχε την "αγορά" που ήταν ουσιαστικά ο κεντρικός δρόμος με παραδοσιακά καφενεία, ταβέρνες και όλα τα απαραίτητα καταστήματα. Σήμερα υπάρχουν κάποιες πολύ καλές προσπάθειες από επιχειρηματίες τις οποίες πρέπει να στηρίξουμε όσο μπορούμε. Όμως η εικόνα των κτιρίων που δεν χρησιμοποιούνται χαρακτηρίζεται ως αλγεινή.Υπάρχουν τρόποι απλοί και ελάχιστα δαπανηροί προκειμένου η καλαισθησία να λάμψει. Το οφείλουμε στο χωριό μας.
Η λαϊκή αγορά της πόλης ήταν το "γεγονός" της Παρασκευής που προσέλκυε κόσμο από τα γύρω χωριά και έτσι κινούνταν όπως λέγεται στην καθομιλουμένη όλα τα καταστήματα. Δυστυχώς η λαϊκή αγορά υπολειτουργεί.Με την παρούσα κατάσταση τουλάχιστον όπως διαπίστωσα τον Αύγουστο, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως πόλος έλξης για άλλους συνανθρώπους. Αντιθέτως μετά μεγάλης δυσκολίας την επισκέπτονται οι κάτοικοι της Ανδραβίδας. Αυτό οφείλεται στο σημείο που πραγματοποιείται. Δεν υπήρχε άλλη λύση; Δεν υπάρχει μόνιμη λύση όπως σε άλλες περιοχές; Μήπως εμπλέκονται προσωπικοί ή άλλοι λόγοι ...και κάποιους ενοχλεί η λειτουργία της;..κάτι βέβαια που το θεωρώ αδιανόητο.Όπως και να' χει είναι σημείο υποβάθμισης για την πόλη μας.
Σύμφωνα με επίσημα δημοσιεύματα σε ΜΜΕ της εποχής της περιόδου του 1974, γινόταν μεγάλος αγώνας από κάποιους συμπολίτες για την επανίδρυση του Αγροτικού Κτηνιατρείου που υπήρχε αλλά καταργήθηκε κάποια στιγμή. Απ' ότι διαπιστώνουμε, ευτυχώς λειτουργεί ακόμα.Σημαντικό για την πόλη που απογυμνώνεται στα θέματα των υπηρεσιών.
Λειτουργούσε κατάστημα του ΟΤΕ με αρκετές ελλείψεις βέβαια, αλλά πάλι με συνεχείς προσπάθειες είχε επανδρωθεί για ένα διάστημα.
Τι να πω για τον ΟΣΕ; Πόσες αναμνήσεις, πόσα ταξίδια με το αγαπημένο τρένο;Σήμερα μιλάει στους περαστικούς για την τόση εγκατάλειψή του ο πρώην σταθμός. Πιστεύω πως έπρεπε να είχαν γίνει ενέργειες από τους αρμοδίους του τόπου ώστε να αξιοποιηθεί αυτός ο χώρος.Προτάσεις έχουν κατά καιρούς εκφράσει συμπολίτες,καθώς με κάποιους έχουμε συζητήσει και μαζί. Δεν γνωρίζω σε ποια υπηρεσία ανήκει ο χώρος αλλά είμαι σίγουρη ότι πρέπει να προβαίνουμε στις κατάλληλες ενέργειες, εξαντλώντας κάθε περιθώριο των προσπαθειών μας.
Ως παράδειγμα αναφέρω την χρονική περίοδο γύρω από την προαναφερόμενη χρονολογία που η Ανδραβίδα είχε τεράστια προβλήματα όπως και σήμερα. Όμως ο αγώνας κάποιων συμπολιτών ήταν τεράστιος. Για κάποιους λόγους, οι υπεύθυνοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας τότε, είχαν εγκαταλείψει πλήρως τον χώρο της Αγίας Σοφίας και κώφευαν στις εκκλήσεις αυτών που αγωνίζονταν. Με την υπομονή και την επιμονή όμως στο τέλος είχαν πραγματοποιηθεί οι αναγκαίες ενέργειες...
Συνεχίζοντας στο θέμα των υπηρεσιών θα περιγράψω την κατάσταση που έζησα στο υποκατάστημα των ΕΛΤΑ της Ανδραβίδας. Αρχικά θαυμάζω τις υπαλλήλους που εργάζονται εκεί, κυριολεκτικά κάτω από δύσκολες συνθήκες και χωρίς υπερβολή με κίνδυνο της ζωής τους. Δεν υπάρχει η δυνατότητα εξυπηρέτησης του κοινού το πρωί λόγω έλλειψης προσωπικού όπως πιστεύω ή λόγω υποβάθμισης γενικά της πόλης ή ως προοιωνό της κατάργησής του. Κατά τις ώρες λειτουργίας του ευνόητο είναι πως εξυπηρετεί δεκάδες ρομά οι οποίοι δυστυχώς όπως έζησα την κατάσταση, δημιουργούν τεράστια προβλήματα. Είναι δεκάδες μέσα στο κτίριο, δεκάδες έξω στο δρόμο και ως γνωστόν για τις συνήθειές τους φωνασκούν, καυγαδίζουν με κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα κάθε παρευρισκόμενου πολίτη. Το τραγικότερο όλων είναι (πάντα όπως τα έζησα) ότι προσερχόμενοι να πληρωθούν από επιδόματα ή ότι άλλο, ελέγχουν κυριολεκτικά την κίνηση του ταμείου!! καθήμενοι μπροστά στην δοσοληψία του καθενός μας, μέχρι να βεβαιωθούν ότι στο ταμείο εισήλθαν τα χρήματα που πρέπει να λάβουν. Είναι δυνατόν να ανοίγει ο κάθε πολίτης την τσάντα ή το πορτοφόλι του και να "ελέγχεται" από κάποιον άλλο πολίτη;(αναφέρω τους ρομά γιατί μόνο αυτούς είδα να φέρονται έτσι). Χωρίς Αστυνομικό Τμήμα πως μπορεί να προστατευτούν οι υπάλληλοι καθώς και οι πολίτες από διάφορα ...παρατράγουδα που κινδυνεύουν;Το ΑΤ μπορούσε να παραμείνει, είναι σίγουρο.Καθώς επίσης επιβεβαιωμένα δεν έγιναν οι ενέργειες από τους αρμοδίους όπως όφειλαν να κάνουν.Χωρίς Α.Τ θα παραμείνει το υποκατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς που υπολειτουργεί;
Στην Ανδραβίδα λειτουργούσε Ειρηνοδικείο το οποίο καταργήθηκε το 1968.Επίσης το 1974 είχε ληφθεί υπουργική απόφαση για την ίδρυση τεχνικής σχολής!!!!η οποία δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Για χρόνια λειτουργούσε το σύστημα των Προσκοπισμού.
Σήμερα διαπιστώνεται μια απαξίωση γενικότερη για την ιστορική ποδοσφαιρική ομάδα ΔΑΦΝΗ που σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής...το ενδιαφέρον των πολιτών ήταν μεγάλο με συνεχή εκδηλώσεις, δωρεές για την ενίσχυση της Ομάδας και άλλο παρόμοιο έργο.
Την ίδια απαξίωση ιδιαιτέρως από τους άρχοντες του τόπου διέκρινα για την Φιλαρμονική καθώς και το Λαογραφικό Μουσείο. Για το Λαογραφικό δεν θα αναφερθώ καθόλου ,αφού κατά καιρούς προβαίνω σε ειδικά αφιερώματα. Για την Φιλαρμονική όμως εκπλήσσομαι...ιδρύθηκε περίπου πριν σαράντα χρόνια με μεγάλες θυσίες της τότε Δημοτικής Αρχής.Θυμάμαι τον πρώτο μαέστρο τον κ. Παναγιώτη Σαρρή που έμενε στη γειτονιά μου και ως πρώην αρχιμουσικός σε κρουαζερόπλοια έδειχνε σε μας τα παιδιά, φωτογραφίες που χαράκτηκαν στο βιβλίο των αναμνήσεων. Για την ποδοσφαιρική ομάδα, την Φιλαρμονική μας, το Λαογραφικό Μουσείο καθώς και άλλους φορείς που μου διαφεύγουν αυτήν την στιγμή νομίζω ότι πρέπει εμείς οι δημότες και οι εξ Ανδραβίδας όλου του κόσμο, να συνδράμουμε με κάθε θεμιτό και εποικοδομητικό τρόπο, δείχνοντας έτσι το επίπεδο του πολιτισμού και του σεβασμού στον τόπο μας. Η κοινωνία για να προοδεύσει έχει ανάγκη την διατήρηση της παράδοσης, της τέχνης , του πολιτισμού.
Περί εορταστικών - παραδοσιακών δρώμενων την τιμητική τους είχαν τα δυο πανηγύρια της πόλης, της Αγίας Σοφίας και του Αγίου Κωνσταντίνου. Επίσης το 1951 ο αείμνηστος ράπτης και ζωγράφος κ. Ντίνος Νταντής είχε οργανώσει με ατομική του πρωτοβουλία ένα άριστα επιτυχημένο αποκριάτικο καρναβάλι. Την 1η Κυριακή της αποκριάς του 1981 πραγματοποιήθηκε αποκριάτικο καρναβάλι με την πρωτοβουλία του τότε Μορφωτικού Συλλόγου και υπεύθυνο τον κ. Νταντή. Αυτό το καρναβάλι το θυμάμαι, ήταν επίσης πολύ επιτυχημένο, με παραδοσιακά στοιχεία και ατελείωτο κέφι που πήγαζε από την ομορφιά και το έξυπνο χιούμορ. Έκτοτε οι καρναβαλικές εκδηλώσεις απουσίαζαν απ'το χωριό, έως τη δημιουργία από μια ομάδα συμπολιτών της "Ποδαράτης" και του παραδοσιακού γάμου του συμμετέχοντα σε όλα Λαογραφικού μας Συλλόγου.
Η Ανδραβίδα διέθετε βιβλιοθήκη από το 1961 ως ΕΣΤΙΑ (ίσως και προγενέστερα) όπου αργότερα εντάχτηκε στην Δημοτική Βιβλιοθήκη.Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πηγές, η Δημοτική Βιβλιοθήκη το 1973 είχε δωρίσει βιβλία στο Γυμνάσιο.
Το 1976 κατόπιν ενεργειών του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων "Ο Άγιος Ιάκωβος" του Γυμνασίου και με την συμπαράσταση του πρ. Υπουργού και βουλευτού Καθηγητού κ. Αθ. Κανελλόπουλου το Κέντρον Παιδείας του Δημοσιογραφικού΄Οργανισμού Λαμπράκη ίδρυσε βιβλιοθήκη στην Ανδραβίδα όπως έκανε και σε άλλα μέρη. Τα εγκαίνια είχαν πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο του εν λόγω έτους.Μάλιστα όπως αναγράφεται ο συμπολίτης κ. Γεώργιος Παναγιωτόπουλος παρεχώρησε για τη στέγαση δωρεάν χώρον στο κεντρικό του οίκημα. Ακολούθησε χορός για την συγκέντρωση εσόδων για την αγορά τεχνικού εξοπλισμού.
Σήμερα στην πόλη μας υπάρχει η Δημοτική Βιβλιοθήκη, η οποία για ένα διάστημα ως υλικό βρισκόταν σε κάποιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου και στην παρούσα κατόπιν πληροφοριών βρίσκεται στο Γυμνάσιο.Ο ρόλος της βιβλιοθήκης είναι τεράστιος και υπάρχει ειδικό καθεστώς λειτουργίας της, το οποίο έχει διαφοροποιηθεί με την ισχύ των Καλλικρατικών δεδομένων. Κάτω υπό ποιο καθεστώς λειτουργεί η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ανδραβίδας (υπεύθυνοι, Δ.Σ, τηρούμενα βιβλία, έργο που πραγματοποιεί και πολλά άλλα που αναφέρουν οι ειδικοί) δεν γνωρίζουμε.
Η ετήσια Ιππική Έκθεση της Ανδραβίδας είναι πασίγνωστη και πραγματοποιείται επί 83 χρόνια.
Περί το 1974 το Διεθνές Αεροδρόμιο της πόλης είχε χαρακτηριστεί ως "τουριστική αερογέφυρα) Ευρώπης - Ανδραβίδας.Οι πτήσει εβδομαδιαίως ήταν πάρα πολλές με τις μεγαλύτερες εταιρείες OΛΥΜΠΙΑΚΗ, AIR FRANCE και άλλες με προορισμό την Ιταλία, την Γερμανία , την Ευρώπη γενικότερα.
Δυστυχώς η γενέτειρά μου έχει χάσει πάρα πολλά σκαλοπάτια από τη θέση που της αξίζει. Ευθύνες έχουν όλοι.Οι εκάστοτε άρχοντες αλλά και ο λαός. Δεν μπορεί τότε και τώρα να παραμένει μια αδικημένη πόλη. Δεν μπορεί να προσπερνάμε αγόγγυστα...τις συμπεριφορές αυτών που κρατάνε την τύχη του τόπου.
Δεν μπορεί με τον ωχαδερφισμό να βοηθάμε στην καλλιέργεια των εγωπαθητικών και αλαζονικών πράξεων, κάτι απαγορευτικό όταν αποφασίζεις να ασχοληθείς με τα κοινά. Οι παρελθοντικοί εκπρόσωποι έκαναν σίγουρα λάθη και παραλείψεις. Οι σημερινοί εκπρόσωποι όμως σύμφωνα με τα γραπτά ντοκουμέντα γνώριζαν τα προβλήματα που ταλαιπωρούν επί χρόνια τον τόπο και έτσι εκούσια ανέλαβαν ένα βαρύ φορτίο.
Προσωπικά δεν κρίνω μόνο από το αποτέλεσμα, κρίνω και από τις ενέργειες που έγιναν ή δεν έγιναν..και εκεί δεν μπορεί κανείς να διαφοροποιήσει τα γεγονότα.
Εύχομαι σ' ἐνα μέλλον για τον τόπο, για το κοινό καλό που θα σταθεί ως φωτεινός φάρος....
Εύχομαι στους συμπολίτες μου να καλλιεργήσουν τον εθελοντικό θεσμό, κάτι στο οποίο νοσούμε ως κοινωνία...δυστυχώς.Δεν είναι τιμητικό για την προσωπικότητά μας να απαιτούμε αξιώματα για να βοηθήσουμε σε κάποια ομάδα, για το καλό του τόπου.
Οι προσπάθειές μου (πολλές δεν γνωστοποιούνται για δικούς μου λόγους) οφείλονται σε ανιδιοτελείς σκοπούς.Ο χρόνος μου δεν μου επιτρέπει να ασχοληθώ με τα κοινά, όπως πιστεύουν διάφοροι... Υπάρχουν συμπολίτες διαθέσιμοι γι' αυτό. Η αγάπη μου για τον τόπο μου με οδηγεί να σταθώ αρωγός όπου χρειαστεί και έως τώρα έμπρακτα έχω αποδείξει ότι δεν μένω στα λόγια.
Ζητώ συγγνώμη αν έχω κάνει κάποιο λάθος.
Με εκτίμηση και σεβασμό σε όλους που ασχολούνται με την Ανδραβίδα (την μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη του Δήμου και την πιο απαξιωμένη) και την ελπίδα κάποτε η ομόνοια να κυριαρχήσει. Μπορούμε να μην μιλάμε στο συμπολίτη μας ..όταν όμως αποφασίζουμε για τον τόπο γινόμαστε ένα !!
