Η σκέψη για τη σύνταξη του παρόντος αφιερώματος δημιουργήθηκε κατόπιν ενός πρόσφατου γεγονότος που ειλικρινά μου δημιούργησε έκπληξη λύπης και το οποίο θα σας αναφέρω στη συνέχεια.
Το Λαογραφικό Μουσείο Ανδραβίδας που ανήκει στον Λαογραφικό Σύλλογο "Ο ΜΩΡΙΑΣ" αποτελείται από μια λεπτομερέστατη και πάμπλουτη συλλογή αντικειμένων από τα οποία πηγάζουν οι ρίζες μας, τα οποία μας γεννούν απέραντες αναμνήσεις για αυτούς που έφυγαν, ενδιαφέρον για το παρόν, πάντρεμα της παράδοσης με το μέλλον, λεβεντιά για τους προγόνους μας.
Το Μουσείο φροντίζει η Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Παναγιώτα Οικονομοπούλου, οι οποία στηρίζεται από την οικογένειά της, τα πρόσωπα του Διοικητικού Συμβουλίου και φίλους - φίλες που εκτιμούν την ιστορία και την παράδοσή μας. Χωρίς κανένα στοιχείο υπερβολής θα επαναλάβω για ακόμη μια φορά ότι η κ. Παναγιώτα και ο σύζυγός της θυσιάζονται χρόνια τώρα προκειμένου η Ανδραβίδα να διαθέτει αυτόν τον τόσο σημαντικό θεματοφύλακα της παράδοσης που φυσικά αποτελεί το μοναδικό μουσείο στην πόλη. Έχοντας πλούσια εμπειρία από λαογραφικούς φορείς σχεδόν όλης της Ελλάδας μπορώ και εκφράζω με βεβαιότητα την άποψή μου.
Το Μουσείο στεγάζεται σε κτίριο που ανήκει στον Δήμο Ανδραβίδας -Κυλλήνης κατόπιν έγγραφης απόφασης του Δ.Σ, με προοπτική να εκκενωθεί σε περίπτωση που απαιτηθεί για κάποιον σοβαρό λόγο...όπως θέλω να πιστεύω. Στην παρούσα περίοδο η Ανδραβίδα δεν έχει πρόβλημα κτιριακών εγκαταστάσεων αφού το κτίριο του Δημαρχείου στην πλατεία της πόλης είναι σχεδόν κενό και δύναται να στεγάσει κάποια υπηρεσία εάν χρειαστεί.
Όπως λένε οι ερευνητές της λαογραφίας, αποτελεί την μέγιστη τιμή για κάθε τόπο η ύπαρξη λαογραφικού μουσείου καθόσον εκεί μπορούμε να διατηρούμε τα στοιχεία που μας χαρακτηρίζουν ως λαό. Εκτός της Ελλάδας και στο εξωτερικό η κάθε μας επίσκεψη στο παραδοσιακό στοιχείο οδηγεί.
Η λαογραφία είναι η επιστήμη που ασχολείται με κάθε έκφανση του λαϊκού πολιτισμού (από το είδος της τροφής και των ποτών, τις γιορτές, τα έπιπλα , τα ενδύματα μέχρι τις γιορτές και ότι άλλο περιλαμβάνει η ζωή των ανθρώπων). Η Ακαδημία Αθηνών διαθέτει το Κέντρο Λαογραφικής Έρευνας. Οι ερευνητές ταξίδεψαν και ταξιδεύουν σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας προκειμένου να καταγράψουν τα λαογραφικά μας στοιχεία.
Στην Ανδραβίδα δυστυχώς το πολύτιμο αυτό στολίδι, η παρακαταθήκη για τους νέους μας, από τους επίσημους φορείς του τόπου δεν είναι μόνο απαξιωμένο αλλά δέχεται και απίστευτα εμπόδια για την συνέχιση του έργου του. Το πρόσφατο περιστατικό που ακολουθεί επιβεβαιώνει το προηγούμενο συμπέρασμά μου. Η κ. Οικονομοπούλου πρόσφατα, δέχτηκε προφορική ειδοποίηση στο δρόμο, από εκπρόσωπο της Δημοτικής Αρχής για την άμεση εκκένωση του κτιρίου. Ίσως και να χρειάζεται ο Δήμος να προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια. Το θέμα βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο ανακοινώνεται. Θεωρώ ότι είναι σοβαρό ατόπημα, μια απόφαση που ανήκει στο Δ.Σ να ανακοινώνεται κατ' αυτόν τον τρόπο. Σύμφωνα με διάλογο σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης δημοτικός σύμβουλος αναφέρει ότι δεν έχει ληφθεί κάποια τέτοια απόφαση, πληροφορία η οποία βαραίνει περισσότερο την αντιπολιτισμική κατ' εμέ συμπεριφορά..
Ο εν λόγω Σύλλογος λειτουργεί από την προσφορά της κ.Παναγιώτας και των ατόμων που είναι δίπλα της όπως προανέφερα, χωρίς την οικονομική στήριξη των τοπικών αρχών.Αντιθέτως με εμπόδια από την πλευρά τους. Είναι ο μόνο χώρος που τις γιορτές των Χριστουγέννων δίνει το απαιτούμενο χρώμα και ύφος στην πόλη. Το καλοκαίρι παρουσίασε μια σειρά σοβαρών και ποιοτικών θεμάτων ως εκδηλώσεις. Οι άνθρωποι που το επισκέφτηκαν δεν έβρισκαν τρόπο να εκφράσουν τη συγκίνηση και τον θαυμασμό τους. Είναι ένας Φορέας που δεν λειτουργεί ως κερδοσκοπική επιχείρηση αλλά μυρίζει Πεδινή Ηλεία και Ελλάδα. Σε λίγες μέρες στο πανηγύρι της Αγίας Σοφίας το Μουσείου θα είναι ανοιχτό πρωϊ και απόγευμα, κερνώντας παραδοσιακά γλυκά, προκειμένου να θυμηθούν οι μεγαλύτεροι και να γνωρίσουν οι μικρότεροι πως εορτάζαμε αυτή τη γιορτή!!
Στον εσωτερικό του χώρο βρίσκει κανείς από το παραδοσιακό κουρείο, έως τα προικιά της νύφης, όπως θα δείτε στις επόμενες φωτογραφίες. Ο επισκέπτης ταξιδεύει στα χρόνια της γιαγιάς, οι μεγαλύτεροι θυμούνται το πατρικό τους. Το φωτογραφικό υλικό μας φέρνει μπροστά μας πολυαγαπημένα πρόσωπα.
Ο λαογραφικός μας πλούτος
αξίζει της περιφρόνησης;;
Η συγκέντρωση και η συντήρηση όλου αυτού του θησαυρού απαιτεί ώρες θυσίας......
Τα συγχαρητήρια για αυτό το έργο είναι κοινότυπη λέξη!
Γι' αυτό υπόσχομαι στην κ. Οικονομοπούλου την αμέριστη βοήθειά μου!
Πιστεύω ότι όποιος απαξιώνει την παράδοσή μας, ουσιαστικά απαξιώνει τις ρίζες του.Και όποιος απαξιώνει τις ρίζες του...έχει αβέβαιο μέλλον κατά τη ρήση πολιτικών και φιλοσόφων.
Η κ. Οικονομοπούλου εκτός όλων των άλλων, διαθέτει ένα πολυποίκιλο βεστιάριο παραδοσιακής φορεσιάς!Φορεσιές που με ατελείωτο μεράκι ράβει η ίδια και τις διαθέτει έως σήμερα αφιλοκερδώς για όποιον τις χρειάζεται!Αυτό κι αν θεωρείται προσφορά στον τόπο!
Μόνο σεβασμός και άπειρα συναισθήματα εκπέμπεται σ' αυτόν το χώρο.
Ο εξωτερικός χώρος που παραπέμπει στην περιποιημένη αυλή, στην παραδοσιακή γειτονιά πάντα με την γλυκιά περιποίηση της κ. Οικονομοπούλου.
Εύχομαι να πρυτανεύσει η λογική και η σύνεση από τους αρμοδίους, οι οποίοι έχουν υποχρέωση να τιμούν τους τίτλους που φέρουν και να γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο οφείλουν να χειρίζονται τα θέματα. Εύχομαι ο λαός της Ανδραβίδας να εκτιμήσει αυτό το θαυμάσιο έργο του Μουσείου, που αποτελεί το μόνο κόσμημα....σε μια περίοδο που η πρώην πρωτεύουσα του Πριγκηπάτου της Αχαϊας καθημερινά αποδυναμώνεται. Για ακόμη μια φορά θα τονίσω ότι δεν έχω αντιπάθεια με κανένα συμπολίτη μου, οι πράξεις είναι αυτές που προκαλούν την αυστηρή κριτική.
Εύχομαι με τη φλόγα αγάπης για το άλογο και την παράδοση της Ανδραβίδας που χαρακτηρίζει τους Σπαρτακιστές, να δημιουργηθεί ένα ρεύμα δύναμης και προόδου μεγαλύτερο απ' αυτό του ανέμου που βοήθησε την εξέλιξη της πυρκαγιάς.
