Η επιθυμία για αυτό το μουσικοχορευτικό αφιέρωμα γεννήθηκε πριν λίγους μήνες, μετά από μια ξεχωριστή εκδήλωση και γνωριμία με αργεντινούς χορευτές . Το tango είναι το είδος μουσικής και του αντίστοιχου χορού σε ρυθμό 2/4 ή 4/4.
Για την προέλευση της εν λόγω μουσικής καθώς και του χορού υπάρχουν διάφορες πληροφορίες. Κατόπιν μελέτης πλούσιας ύλης θα αναφέρω περιληπτικά το σύνολο των πληροφοριών που έχω συλλέξει.
Η αρχή γίνεται με λέξεις που βοηθούν στην ετυμολογία του tango.
-Τamgu που σημαίνει χορός/χορεύω, της γλώσσας Ibibio της Δυτικής Αφρικής.
-Τangir που σημαίνει γιορτή και χορό των Αφρικανών.
-Tang που σημαίνει κλειστή θέση ή " επιφυλακτική κίνηση στο έδαφος" .
-Το πορτογαλικό tangere που σημαίνει αγγίζω.
Εκφράζει την επιθυμία για μια γυναίκα και αρκετές φορές για έναν ανικανοποίητο έρωτα.Ένα τραγούδι tango λέει: " στη ζωή μου είχα γκόμενες και γκόμενες, μα ποτέ μου μια γυναίκα".Το tango ή ταγκό όπως ήταν γνωστό στη χώρα μας, είναι η μουσική και ο χορός που για πολλούς προέρχεται από την Αργεντινή. Ξεκίνησε στα μέσα ή στα τέλη του 19ου αιώνα στις λαϊκές γειτονιές του Μπουένος Άιρες, στο λιμάνι της πόλης όπου ήταν συγκεντρωμένα μπαρ και πορνεία, όπου ζούσαν άνθρωποι της εργατικής τάξης, μετανάστες από το εσωτερικό της Αργεντικής κι απ' την Ευρώπη (Γερμανοί, Ισπανοί, Ιταλοί, Εβραίοι). Κατά τον αργεντινό συγγραφέα Ερνέστο Σάμπατο, το tango είναι το αποτέλεσμα των μουσικών και χορευτικών στοιχείων που έφεραν εκείνη την εποχή από τις πατρίδες τους οι διάφοροι λαοί όπως παραπάνω.Είναι το τραγούδι του μοναχικού άνδρα.
Το ιδιαίτερα έντονο ερωτικό στοιχείο του tango δεν αρκείται στην κοινή επεξήγηση του έρωτα.Περικλείει όλο το μυστήριο του συναισθήματος εκείνου που λίγοι άγγιξαν στη ζωή!!!
Το πάθος που κυριεύει τους χορευτές είναι η εξωτερίκευση του εσωτερικού τους κόσμου, είναι τα μηνύματα που στέλνει η ψυχή τους παντού!
Τότε που ξεκίνησε, στα τέλη του 19ου αιώνα χαρακτηρίστηκε ως ο χορός του δρόμου, ο χορός των φτωχών, ο χορός των μεταναστών.Εκείνη την εποχή στο Μπουένος Άιρες φιγουράριζαν μόνο άνδρες γιατί ο συντηρητισμός της κοινωνίας δεν επέτρεπε στις γυναίκες να χορεύουν αγκαλιά με άνδρες.Ο διάχυτος ερωτισμός του χορού και της μουσικής του tango, έπαψε να θεωρείται ενοχικός μετά από χρόνια, όπου το tango έγινε απαραίτητο στα " υψηλά σαλόνια".
Κατά μια άλλη εκδοχή στους δρόμους του Buenos Aires στα μέσα του 19ου αιώνα αφρικανοί σκλάβοι συγκεντρώνονταν στην περιοχή που ζούσαν και εξέφραζαν τα βάσανά τους μέσω του χορού.
Συνεχίζοντας εκεί που ριζώνει το tango!!στους " compadrones" κάτι σαν τους δικούς μας ρεμπέτες..χόρεψαν πρώτοι στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες,μεταξύ τους με κινήσεις δυναμικές που έμοιαζαν και επιθετικές.Στους " gauchos" τους αργεντινούς cowboys, που είχαν επιρροές από την Ανδαλουσία της Ισπανίας και συνόδευαν το χορό με παλαμάκια και κτυπήματα με το τακούνι.
Στο candombe από το Κογκό, που παιζόταν με κρουστά.Στο bel canto και την canzonetta των Ιταλών μεταναστών. Στην Ισπανο-Κουβανική habanera δηλαδή το βαλς.
Ο χορός γνώρισε " δόξες" κατά την δεκαετία του 1940. Οι άνδρες είχαν μεταναστεύσει και η μοναξιά τους πάγωνε το αίμα, όντας μακριά από τις χώρες και τους δικούς τους. Οι περισσότεροι ήταν φτωχοί αλλά καθημερινά φρόντιζαν τα ρούχα τους, πάντα ήταν καθαρό το μοναδικό τους κουστούμι και όταν έβγαιναν η μπριγιαντίνη στα μαλλιά και τα γυαλισμένα παπούτσια αποτελούσαν βασική προϋπόθεση της εξόδου!Χόρευαν μεταξύ τους και ουσιαστικά έπρεπε από τρία έως πέντε χρόνια να κάνουν μαθήματα για να παρουσιαστούν στην πρώτη του μιλόνγκα,όπως ονόμαζαν τις επίσημες χορευτικές συναντήσεις.Το όνειρό τους ήταν να χορέψουν με ντάμα, τη γυναίκα της ζωής τους.
