Αναμφισβήτητα όλη η Ελλάδα διαθέτει απίστευτη φυσική ομορφιά, καθώς επίσης αμύθητους αρχαιολογικούς και πολιτισμικούς θησαυρούς. Ο Νομός Ηλείας γνωστός από τα προϊστορικά χρόνια, με σημαντική δράση κατά τη μυθολογία,βρίσκεται πραγματικά ανάμεσα σε σπουδαιότατα ιστορικά μνημεία. Τμήμα του αποτελεί, η περιοχή που ανήκει στον Δήμο Ανδραβίδας - Κυλλήνης, με πλούσιο ιστορικό παρελθόν, με αρχή από την Ανδραβίδα που αποτέλεσε Πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, μια πόλη που άνθισε κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας. Τη συνέχεια στην περιοχή δίνουν πολλά άλλα μνημεία και σταυροδρόμια το πολιτισμού μας (Χλεμούτσι, Κυλλήνη ) τα οποία συμπληρώνουν τις σελίδες της ιστορίας της Πατρίδας μας.
Το παρόν αποτελεί ένα αφιέρωμα με τη μορφή δοκιμίου και αναφέρεται σ' ένα θέατρο ρωμαϊκού τύπου , που βρίσκεται στην περιοχή των ιαματικών λουτρών Λίντζι, κοντά στο χωριό Κάστρο και πλησίον γνωστής ξενοδοχειακής μονάδος. Είναι ένας ακόμη θησαυρός, πολιτισμού και τέχνης,που κινδυνεύει να καταστραφεί.Η αναφορά μου δεν αποτελεί αρνητική κριτική για κανέναν αφού σίγουρα ο υπεύθυνος φορέας δεν είναι μόνο ένας, καθώς επίσης οι αρμοδιότητες γενικά των υπευθύνων είναι πολλές. Σκοπός μου είναι η ενημέρωση όλων μας, για τις ομορφιές του τόπου μας και η ευαισθητοποίησή μας γι' αυτές, έτσι ώστε να είμαστε αρωγοί όταν απαιτηθεί,ελπίζοντας και προσπαθώντας να διαφοροποιηθούν κάποιες καταστάσεις. Μόνο στην θετικότητα στοχεύω, η οποία πρέπει να ακολουθεί τη γνώση.
Το θέατρο ήταν άγνωστο για τους περισσότερους από εμάς και παραμένει ακόμη άγνωστο σε αρκετούς πολίτες. Έγινε γνωστό γενικά, ως κάτι που υπάρχει, από τον τοπικό τύπο, διαβάζοντας πριν δυο χρόνια περίπου, σχετικά άρθρα με τον καθαρισμό και την περιποίηση του μνημείου, από εθελοντές που αρκετοί , αποτελούνταν από πρόσωπα της Δημοτικής Αρχής και των οικείων της (σύμφωνα πάντα με αναφορά και φωτογραφίες των τοπικών μέσων ενημέρωσης). Δεν γνωρίζω τον τρόπο επιλογής των εθελοντών, δεν είμαι η αρμόδια που θα ασχοληθεί μ' αυτόν τον τομέα αλλά δεν αποτελεί και το ζητούμενο. Το πρόγραμμα της περιποίησης του θεάτρου, ανήκε στο πλαίσιο της εθελοντικής δράσης του προγράμματος Let ' s do it Greece Δυτικής Ελλάδος.
Είναι γεγονός και όχι εικασία πως το θέατρο βρίσκεται χτισμένο σ' ένα ειδυλλιακό τοπίο, ανάμεσα σ' ένα δάσος, πλούσιο σε φυτά και δέντρα. Την άνοιξη που τα φυτά μπουμπουκιάζουν μοιάζει με τμήμα του παράδεισου. Το καλοκαίρι όταν ο καύσωνας κουράζει, αποτελεί όαση δροσιάς. Δεν είναι γνωστά πολλά στοιχεία για το εν λόγω ιστορικό και καλλιτεχνικό μνημείο. Από μαρτυρίες ανθρώπων, φίλων κοντινού χωριού, έμαθα ότι η τελευταία θεατρική παράσταση πραγματοποιήθηκε περίπου πριν 30 χρόνια. Επίσης η αποκατάστασή του έγινε το 1960 (δεν απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις για να διακρίνει κάποιος, την προσπάθεια που έγινε κάποτε).
Η παρούσα κατάσταση του θεάτρου είναι ανησυχητική για την επόμενη μέρα. Δηλαδή τείνει προς την καταστροφή του. Η θλίψη και η απογοήτευση κυριαρχούν, για αυτό που δημιούργησαν τότε, που άντεξε τόσα χρόνια, με αντίξοες καιρικές συνθήκες, με σεισμούς κτλ...και την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα.
Δημιουργεί τεράστιες απορίες το θέμα, αφού σχεδόν ποτέ και κανείς επίσημα (εκτός κάποιων ιδιωτικών σελίδων οι οποίες αναφέρονται με ύβρεις γενικά για την κατάσταση του συγκεκριμένου τόπου, κάτι πέρα ως πέρα κατακριτέο για εμένα) δεν έχει αναφερθεί γι' αυτό, εκτός των προαναφερθέντων σχολίων των εφημερίδων,για την τόσο σημαντική δράση του εθελοντισμού, ως πραγματοποίηση συγκεκριμένου προγράμματος.
Σύμφωνα πάντα με αυτά που διάβασα πριν δυο χρόνια, ο Δήμος σκόπευε να προχωρήσει στη μελέτη στατικότητας και να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα η αποκατάστασή του.Ίσως αυτή η ενέργεια να έχει υλοποιηθεί,πάντα βέβαια με το ενδιαφέρον όλων των αρμοδίων φορέων.
Περιγράφω την κατάσταση που είδα η ίδια κατά την πρόσφατη θερινή περίοδο, την εικόνα που συζητήσαμε με φίλους και γνωστούς, ειδικούς επί του θέματος, Έλληνες και τουρίστες άλλων χωρών, η οποία είναι απολύτως απογοητευτική. Η επικινδυνότητα είναι μεγάλη, ακόμη και για τον απλό επισκέπτη.
Στο θέατρο οδηγεί ένα μονοπάτι ανάμεσα στις αποχρώσεις του πράσινου και των απερίγραπτων πινελιών των αγριολούλουδων, το οποίο ξεκινάει από τον χώρο των ιαματικών λουτρών. Μπορεί κανείς να προχωρήσει εάν του το υποδείξει κάποιος γνώστης της περιοχής, καθόσον δεν υπάρχει σχετική πληροφοριακή πινακίδα. Σκέφτηκα πως η πινακίδα απουσιάζει, προς αποφυγή ατυχήματος,λόγω της επικινδυνότητας του χώρου. Η αλήθεια είναι πως η σκέψη μου, αποτελεί μια ακραία δικαιολογία αυτής της παράλειψης.Σύμφωνα με τους ειδικούς αυτών των χώρων, απαιτείται πινακίδα και ταυτόχρονα γραπτή προειδοποίηση για την επικινδυνότητα. Δεν μπορεί να φανταστεί κάποιος που δεν έχει ασχοληθεί με αυτό το είδος του πολιτισμού και της ιστορίας μας, τι σημαίνει να μοιάζουν οι τόποι ερειπωμένοι στα μάτια μας ( μέσω της Ε.Φ.Α και άλλων συλλόγων, έχει καλλιεργηθεί η ευαισθησία μου σ' αυτόν τον τομέα, καθώς επίσης εμπλουτίζονται συνεχώς οι γνώσεις μου και οι πληροφορίες σχετικά) φαίνονται σαν πτώματα, με κραυγές όλων των προγόνων (ακόμη και γι' αυτό το κτίσμα που δεν ανήκει στην αρχαία εποχή, σύμφωνα με επίσημο έγγραφο από την αρμόδια υπηρεσία.).
Εκτός της πολιτισμικής αξίας που για αρκετούς χαρακτηρίζεται ως γραφικότητα και άνευ ουσίας ζήτημα, πιστεύω ότι το συγκεκριμένο θέατρο θα μπορούσε να είναι λειτουργικό και κατά το καλοκαίρι όπως συνηθίζεται, να δίδονται παραστάσεις στα πλαίσια πολιτιστικών εκδηλώσεων (είχε αναφερθεί στις εφημερίδες που προανέφερα). Να αποτελεί πόλο έλξης για την περιοχή που με τόσο τουρισμό σίγουρα θα ταξίδευε τα μέρη μας, παντού. Είναι αδιανόητο τόσα χρόνια να παραμένει άγνωστος αυτός ο αξιόλογος θησαυρός. Ξεπερνάει τα όρια της ανθρώπινης φαντασίας, να υφίσταται ο χώρος και να ξοδεύονται μεγάλα χρηματικά ποσά, χρόνια τώρα!!προς την πραγματοποίηση διαφόρων καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων και παραστάσεων, ποικίλης μορφής. Επιβάλλεται να αποτελέσει ένα ακόμη αγλάισμα του πολιτισμού μας και όχι να στέκει ως θρύμμα του καιρού και ίσως της ανθρώπινης απαξίωσης.
Για τη φυσική και ανόθευτη ομορφιά από την οποία περιβάλλεται φτάνει να σκεφτεί κανείς,πως τον Αύγουστο ξεφυτρώνουν τα κυκλάμινα, ώστε να μας προετοιμάσουν για τον ερχομό του γλυκού και ρομαντικού φθινοπώρου.
Καθόσον από αγάπη για την Πατρίδα μας έχω ασχοληθεί με παρόμοια θέματα, που έτυχε να γνωρίσω σε άλλες περιοχές και έτυχαν θετικής αντιμετώπισης, ελπίζω έτσι να σκεφτούν και οι συμπολίτες της ευρύτερης περιοχής της γενέτειράς μου. Ένα τέτοιο θέμα δεν προβάλλεται για να χρησιμοποιηθεί ως σκαλοπάτι κατάκρισης, αλλά ως ερέθισμα ενδιαφέροντος απ' όλους.Αυτό είναι το συμπέρασμα, από συζητήσεις με αρκετούς και ειδικούς όπως ανέφερα παραπάνω.
Αν κάτι απ' αυτά που γράφω θεωρούνται αναληθή ή ανακριβή από οποιονδήποτε, παρακαλώ να τα επισημάνει, καθόσον δεν διαθέτω το αλάνθαστο!!
Με την ευχή για το καλύτερο όλων!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου