Το τοπίο αλλάζει μορφή, η φύση ανθοφορούσα με μυρωδιές και χρώματα, τα πουλάκια τιτιβίζουν από τα ξημερώματα, η νύχτα παραχωρεί στη μέρα τις ώρες της, η Σαρακοστή αρχίζει και θα μετράμε ένα ένα τα ποδαράκια της, οδεύοντας για το Πάσχα!!
Αυτά κι άλλα ωραία μας χαρίζει η άνοιξη!!
Σ’ ένα χαρτί λίγα λουλούδια
ζωγραφισμένα και μια καρδιά
ειν’ της ψυχής μου τα τραγούδια
που έγραψα κάποια βραδιά.
Τι γράφει η ελληνική μυθολογία για την άνοιξη;
Όταν οι θεοί μοίρασαν τον κόσμο, ο Δίας ανέλαβε τον Ουρανό, ο Ποσειδώνας έγινε βασιλιάς της θάλασσας και ο Άδης έγινε άρχοντας του Κάτω Κόσμου.
Ο Άδης ασφυκτιούσε κάτω και ήθελε να βγαίνει λίγο στο φως του ήλιου.Ανακάλυψε μια ήσυχη κοιλάδα και έζευε στο άρμα του τα μαύρα άλογά του για να πάει να ξεκουραστεί. Πίστευε πως δεν θα τον έβλεπε κανείς εκεί. Έκανε λάθος γιατί η Αφροδίτη, η θεά της ομορφιάς και του έρωτα, μαζί με το γιο της τον Έρωτα πήγαιναν και κουβέντιαζαν καθήμενοι κάτω από ένα δέντρο. Ο νεαρός ρωτούσε τη μητέρα του γιατί δεν πήρε κι αυτή ένα βασίλειο.Η Αφροδίτη του απαντούσε πως οι θεοί κυβερνούν το σύμπαν κι αυτή τους θεούς. Κανείς δεν αντιστέκεται στον έρωτα, έτσι όταν ερωτεύονται εξουσιάζω τους πάντες. Βλέποντας λοιπόν από μακριά τον Άδη που ο Έρωτας τον θεωρούσε άτρωτο, η Αφροδίτη ρίχνοντάς του το βέλος του έρωτα τον έκανε να νιώσει παράξενα και να τρέχει τραγουδώντας για την αγάπη.Έτσι απέδειξε στον γιο της πως όλοι αλλάζουν όταν ερωτεύονται. Ο Άδης βλέποντας την Περσεφόνη στην άλλη άκρη, θαμπώθηκε από την ομορφιά της και τρέχοντας κοντά της με τα άλογά του, της φώναζε "σ' αγαπώ, σε θέλω για πάντα". Η κόρη άρχισε να φωνάζει καθόσον τρόμαξε από το παρουσιαστικό του. Όμως ο Άδης την άρπαξε από τη μέση και την πήρε στο βασίλειό του, αφού η γη σχίστηκε στα δυο και κατέβηκε η άμαξά του.Η Θεά Δήμητρα απαρηγόρητη που η κόρη της δεν επέστρεψε το βράδυ ξεκίνησε ένα τεράστιο ταξίδι αναζήτησης μέρα και νύχτα. Βοήθεια δεν είχε από πουθενά. Ο ήλιος, το φεγγάρι, τ' αστέρια κανείς δεν ήξερε....σαν να άνοιξε η γη και να την κατάπιε.
Όταν έφτασε στην κοιλάδα, βρήκε μια κορδέλα της Περσεφόνης. Τότε σκέφτηκε πως η κοπέλα πέρασε από εκεί...Ρωτούσε όλο το ζωικό και φυτικό βασίλειο,μέχρι που κάποια σκόρπια αγριολούλουδα την οδήγησαν σε μια ρωγμή της γης. Έτσι σκέφτηκε πως την απήγαγε ο Άδης και αμέσως πήγε στον Δία για να πάρει πίσω την κόρη της. Ο Δίας ήταν αρνητικός γιατί δεν ήθελε να χαλάσει το χατίρι του αδερφού του. Τότε η Δήμητρα ως Θεά και μάνα μαζί, τον απείλησε πως δεν θα επιτρέψει σε κανέναν σπόρο να βλαστήσει στην γη και έτσι όλοι οι άνθρωποι θα πεθάνουν,μη έχοντας να φάνε. Ο Δίας το ξανασκέφτηκε και έστειλε τον Ερμή να οδηγήσει την Δήμητρα στα στενά του Κάτω Κόσμου. Έφτασαν..και είδε τον Άδη να κάθεται με την Περσεφόνη.Αγκάλιασε την κόρη της και κλαίγοντας της είπε πως πήγε να την πάρει πίσω. Απόρησε όταν η νέα δεν ήθελε. Μητέρα της είπε, ο Άδης μου ζήτησε συγνώμη αλλά νιώθω και εγώ ερωτευμένη, ίσως να σημάδεψε και εμένα η Αφροδίτη με τα βέλη του έρωτα.Λογομάχησαν όλοι μεταξύ τους και η Δήμητρα τους απείλησε πολύ σοβαρά , απολύτως αποφασισμένη. Τότε η Περσεφόνη κάλεσε τον Ερμή και τον ρώτησε να την βοηθήσει γιατί έπρεπε να ικανοποιήσει τον άνδρα της και την μητέρα της.Ο Ερμής της πρότεινε να μοιραστεί και με τους δυο το χρόνο της. Έτσι κι έγινε!! Στον Κάτω Κόσμο όποιος έτρωγε έστω κι ένα σπυρί από ρόδι δεν ξανάφευγε...ως εκ τούτου η Περσεφόνη δεν μπορούσε να φύγει εντελώς αφού ο Άδης της είχε δώσει να φάει ένα σπυρί από ρόδι.Όταν η Περσεφόνη είναι στη γη , τα πάντα ανθίζουν και καρποφορούν και η Δήμητρα βοηθάει κι άλλο τη φύση. Όταν η Περσεφόνη επιστρέφει στον Άδη, όλα στη γη μαραίνονται, η παγωνιά σκεπάζει τη φύση...
Οι Στωϊκοί φιλόσοφοι διατύπωσαν πρώτοι τη φυσική θεωρία της βλάστησης. Υποστήριζαν ότι η Περσεφόνη ταυτίζεται με τα δημητριακά ενώ η απουσία της με τη φύλαξή τους στη γη και η απαγωγή της συμβολίζει τον κύκλο της ευφορίας της φύσης. Η κάθοδος της Κόρης στον Κάτω κόσμο κάθε φθινόπωρο ταυτίζεται με την απουσία των καρπών, οι οποίοι αναφύονται την άνοιξη με την άνοδό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου